Ένα άρθρο σχόλιο με θέμα την ανδρομική ύπνωση για μια εκπομπή του Κώστα Χαρδαβέλλα στις Πύλες του Ανεξήγητου. Εδώ εκτίθεται ή άλλη όψη του νομίσματος που έλειπε από το πάνελ.
Λέγομαι Νάσος Κομιανός σπούδασα κοινωνιολογία και ψυχολογία στις ΗΠΑ είμαι υπνοθεραπευτής μέλος του National Guild of Hypnotists και ασκώ αποκλειστικά αυτό το επάγγελμα στην Κέρκυρα εδώ και δύο χρόνια.
Το βράδυ του Σαββάτου και ενώ βρισκόμουν σε γλέντι έλαβα μηνύματα από φίλους και πελάτες να βάλω Alter. Αν και εκτός έδρας (στη Βέρροια) βρήκα μία τηλεόραση και στρώθηκα. Έτσι λοιπόν είπα να στείλω αυτό το e-mail για να σας ευχαριστήσω γιατί ενώ έχασα το γλέντι πέρασα καλά. Που οφείλεται αυτό; Στο ότι κάθε φορά βελτιώνεστε όλο και περισσότερο και θίγετε το θέμα όλο και πιο σφαιρικά σχεδόν αγγίζοντας την ουσία του. Οι καλεσμένοι του πάνελ ήταν εξαιρετικοί αν και προσωπικά διαφωνώ με πολλά απ΄ όσα λέχθηκαν. Επίσης τα εξωτερικά ρεπορτάζ ήταν καλά και φυσικά η συνέντευξη Weiss μέγιστη επιτυχία. Αλλά αυτή η απροσεξία στην μετάφραση της συνέντευξης βγάζει μάτια. Άλλο αφέντης και άλλο δάσκαλος.
« Πολλές Ζωές Πολλοί Δάσκαλοι» είναι το βιβλίο στο οποίο αναφέρθηκε ο Weiss που εκδίδεται από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
Όταν ο κύριος Χαρδαβέλας έθεσε το εξής αφοπλιστικό ερώτημα … «τι σημαίνει όλο αυτό το υλικό που αναδύεται με τις αναδρομές και τι μας δείχνει και τελικά υπάρχει ζωή μετά θάνατον;» Έλαβε συνοπτικά τις παρακάτω απαντήσεις:
- Το υλικό αυτό δεν έχει καμία σχέση με πραγματικά δεδομένα αλλά ενδεχομένως να έχει κάποια χρησιμότητα ως θεραπευτικό μέσο. (Σιμωνέτης)
- Δεν χρειάζεται να αποδεχθούμε ότι υπάρχει μετενσάρκωση. Ίσως να είναι μία βουτιά στο συλλογικό ασυνείδητο απ΄ όπου αντλούνται εμπειρίες… (Βιαννίτης)
- Υλικό που μάλλον υποδηλώνει κρυπτομνησία. Ας αφήσουμε, λοιπόν, την ύπνωση ή τις αναδρομές που μπορούν ν΄ αποβούν επικίνδυνες και ας αρκεστούμε στην παραδοσιακή ψυχανάλυση, θυμίζοντας μας έτσι το μένος του Freud κατά της ύπνωσης. (Αντωνοπούλου)
- Όχι άλλες πύλες του ανεξήγητου και ας το δούμε καθαρά συμβολικά. Τι σημαίνει αυτό το υλικό για αυτόν που βιώνει την αναδρομή; (Τσαροπούλου)
Ποιος είναι ο κοινός παρονομαστής όλων όσων λέχθηκαν; Ο στρουθοκαμηλισμός. Μ’ άλλα λόγια «δεν παίζουμε με τη φωτιά». Με μεγάλη ευκολία χαρακτηρίζουν την εμπειρία ως καθαρά βιωματική για να ευλογήσουν τα γένια τους. Και αγνοούν πάρα πολλές περιπτώσεις που αναφέρονται στην διεθνή βιβλιογραφία που και ο πιο ζοφερός σκεπτικιστής δεν μπορεί παρά να παραδεχτεί ότι εδώ κάτι «παίζεται» που ξεφεύγει από τα όρια της κρυπτομνησίας, της φαντασίωσης ή της μεγαλομανίας του υπνωτιζόμενου. Τότε γιατί όλοι αυτοί οι κύριοι αρνούνται να δουν τα γεγονότα ως έχουν; Μα πολύ απλά γιατί φοβούνται την επίθεση που θα δεχθεί το κύρος τους από το επιστημονικό κατεστημένο. Τρέμουν τον διασυρμό. Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα η ανθρώπινη ζωή ξεκινάει κατά την σύλληψη και τελειώνει με τον σωματικό θάνατο. Τελεία και παύλα. Όλα τα άλλα φαινόμενα επιθανάτιες εμπειρίες, μεταθανάτιες εμπειρίες, φαινόμενα poltergeist και αναδρομές σε προηγούμενες ζωές ανήκουν στην σφαίρα του μεταφυσικού και αφού δεν τα κατανοούμε τα βάζουμε στο συρταράκι του ανεξήγητου. Όσοι λοιπόν ασχολούνται με αυτά είναι μάγοι, τσαρλατάνοι και απατεώνες. Και όλα αυτά επειδή αρνούμαστε να αλλάξουμε πλαίσιο αναφοράς. Όσο αρνούμαστε την αποδοχή του πνευματικού κόσμου τόσο θα ζούμε με τον φόβο του άγνωστου.
Η φυσική συνέχεια αυτού του εθελοτυφλισμού οδηγεί σε μία κοσμοθέαση σχιζοειδούς διχασμένης προσωπικότητας. Δεν μπορεί από τη μία να αρνείσαι την ύπαρξη της πνευματικής πραγματικότητας και από την άλλη να απαιτείς να είσαι ο μοναδικός διαχειριστής αυτής. Η λοιπόν κάνεις την υπέρβαση σου και αλλάζεις, ή, περιορίζεσαι στις πρακτικές που επιβάλλει η συμβατική επιστήμη. Αυτά τα λεω γιατί ο κύριος Βιαννίτης επέμεινε ότι αναδρομές πρέπει να κάνουν μόνον όσοι είναι επιστημονικά καταρτισμένοι ψυχίατροι, ψυχολόγοι και ψυχοθεραπευτές. Αναγκάζομαι λοιπόν να του απαντήσω με τα λόγια του ψυχίατρου Brian Weiss, που τόσο εκτιμά, όταν βρέθηκε άθελά του αντιμέτωπος με ένα τέτοιο φαινόμενο αναδρομής : «τίποτα στο εκπαιδευτικό μου υπόβαθρο δεν με είχε προετοιμάσει γι΄ αυτό. Είχα μείνει κυριολεκτικά άφωνος καθώς τα γεγονότα ξετυλίγονταν μπροστά στα μάτια μου». Επίσης ο κύριος Βιαννίτης ελπίζω όχι εσκεμμένα παραπληροφόρησε τους τηλεθεατές λέγοντας μας πως στις αναδρομές της Jane Evans που έκανε ο Υπνωτιστής Arnold Bloxham τις έκανε ή είχε την επιστασία κάποιος ανύπαρκτος ψυχίατρος. Στην μαγνητοσκοπημένες συνεδρίες του BBC με παραγωγό τον Jeffrey Iverson εκτός από το τηλεοπτικό συνεργείο παρευρίσκονταν ένας καθηγητής πανεπιστημίου του York εξειδικευμένος στην εβραϊκή ιστορία ο Barry Dobson ο οποίος ανακάλυψε έξι μήνες μετά την αναδρομή και την τηλεοπτική μετάδοση της, την ύπαρξη της περιβόητης και άφαντης μέχρι τότε κρύπτης για την οποία έγινε λόγος. Για περισσότερες λεπτομέρειες ανατρέξτε στο βιβλίο του Jeffrey Iverson “More Lives than One”.
Επίσης νομίζω ότι αξίζει εδώ να σταθώ στο θέμα της επιστημονικής κατάρτισης των ψυχιάτρων και ψυχολόγων αναφορικά με την ύπνωση. Έγινε λοιπόν το 1998 μία έρευνα από τους καθηγητές Ιωάννη Νέστορος και Νικήτα Πολεμικού που αφορούσε από την μία την ανασκόπηση της ελληνικής βιβλιογραφίας σε σχέση με την ύπνωση και από την άλλη την άποψη ενός δείγματος γιατρών και την ψυχολόγων για την ύπνωση. Έτσι επιγραμματικά αναφέρω μερικά αποσπάσματα:
- Δύο από τα οκτώ ψυχιατρικά συγγράμματα δεν ανέφεραν καθόλου τη λέξη «ύπνωση», δύο ανέφεραν την λέξη «ύπνωση», ένα είχε τέσσερις γραμμές, δύο αφιέρωναν τρία τέταρτα της σελίδας και ένα 32 σελίδες. Από τα έντεκα ψυχολογικά συγγράμματα που μελετήθηκαν, πέντε ανέφεραν μόνο την λέξη «ύπνωση», ένα είχε μία γραμμή, δύο από μισή σελίδα, ένα μία σελίδα, ένα άλλο τέσσερις και ένα τελευταίο εννέα σελίδες.
- …συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι η θέση που κατέχει ή ύπνωση στα σύγχρονα ελληνικά συγγράμματα είναι από ανύπαρκτη έως ασήμαντη
- …οι ψυχίατροι, οι γιατροί και η πλειονότητα των παραψυχολόγων δεν έδειχναν μεγάλο ενδιαφέρον ή δεν γνώριζαν τον ορισμό της ύπνωσης.
- Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι η πλειονότητα των σημερινών ελλήνων ψυχιάτρων, γιατρών άλλων ειδικοτήτων και ψυχολόγων γνωρίζει ελάχιστα για την επιστημονική χρήση της κλινικής ύπνωσης για οργανικά και ψυχολογικά προβλήματα.
(«Εισαγωγή στην Κλινική Ύπνωση» Peter J.Hawkins εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα).
Αν αυτό είναι το επίπεδο γνώσης αναφορικά με την ύπνωση στην χώρα μας φανταστείτε ποιο είναι σε σχέση με τις υπνωτικές αναδρομές και δη σε προηγούμενες ζωές. Αν κάποιος που έχει διαβάσει «τριάντα σελίδες» για την ύπνωση (μιλάω για τους πολύ μελετηρούς) βαφτίζεται και ειδικός για να κάνει αναδρομές τότε θα πρέπει και να ζητήσει από ένα χασάπη να του κάνει εγχείρηση ανοικτής καρδιάς. Έτσι απλά… Επίσης θα ήθελα απλά να ρωτήσω σε ποιο πανεπιστήμιο διδάσκεται η εκμάθηση σε τεχνικές αναδρομής σε προηγούμενη ζωή;
Από την άλλη θα συμφωνήσω με τον κύριο Βιαννίτη ότι όταν ο υπνωτιζόμενος παλινδρομεί είτε σ΄ αυτήν, είτε σε προηγούμενη ζωή είναι σε μία πολύ ιδιαίτερη ψυχολογική κατάσταση, πολύ ευαίσθητος και ευάλωτος και εκεί απαιτούνται λεπτοί και διακριτικοί χειρισμοί από τον υπνωτιστή ώστε η διαδικασία να ολοκληρωθεί προς όφελός του. Εκεί μετράει η αμοιβαία εμπιστοσύνη που αναπτύσσεται μεταξύ υπνωτιστή και πελάτη τα «χιλιόμετρα» που έχει κάνει ο αναδρομέας και όχι τα πτυχία και οι τίτλοι… Η δεοντολογία, η διαγωγή, και η ηθική αντιμετώπιση των πελατών δεν έχουν να κάνουν ούτε με ειδικότητες ούτε με την εκπαίδευση, ούτε με το επιστημονικό υπόβαθρο. Έχουν να κάνουν με την ευσυνειδησία του υπνωτιστή και αυτή μπορεί να την κρίνει και να την αξιολογήσει μόνον αυτός που γεύεται την εμπειρία και μπορεί να διαμορφώσει μία προσωπική άποψη…
Ευχαριστώ και θα είμαι στη διάθεση σας όποτε με χρειαστείτε.
