Εδώ έχουμε μία όχι τόσο γνωστή περίπτωση αυθόρμητων αναμνήσεων ενός παιδιού που πυροδοτήθηκαν όταν αυτό το παιδί ήρθε σε επαφή με τον ασύρματο που φύλαγε στο πατάρι ο παππούς του από τον πόλεμο. Το σκηνικό έγινε στο Μάντσεστερ το 1969, όταν ο επτάχρονος τότε Μάρτιν ζήτησε από τον πατέρα του να δεί πως δουλεύειαυτός ο ασύρματος. Ο πατέρας του με μεγάλη προθυμία πήρε το ένα μέρος της συσκευής και απομακρύνθηκε έτσι ώστε να επέλθει εξ’ αποστάσεως επικοινωνία. Τότε ο μικρός Μάρτιν είδε ένα κουμπί και ρώτησε τον πατέρα του τι κάνει αυτό το κουμπί. Αυτός του απάντησε πως μ’αυτό χρησιμοποιούσαν τον κώδικα Μόρς. Τότε ο μικρός ζαλίστηκε, η αίσθηση του χώρου αλλοιώθηκε και πέρασε σε μία άλλη διάσταση. Αισθάνθηκε να είναι μέσα σε ένα μεγάλο αεροπλάνο και να καταδιώκεται από ένα μικρότερο και μετά αισθάνθηκε μία έκρηξη. Το όραμα έλαβε τέλος αλλά ο μικρός προσπαθούσε να μεταφέρει στον πατέρα του την ιστορία. Εκείνος όμως αντί να σκύψει με κατανόηση και ενδιαφέρον στον μικρό και να τον ακούσει, τον απέπεμψε ως φαντασιομανή. Οι μνήμες όμως αυτές δεν έπαψαν ποτέ από τότε να ταλαιπωρούν τον ύπνο του Μάρτιν μέχρι που μία μέρα του 1995 και ενώ ζούσε στην Ολλανδία είδε μία στρατιωτική παρέλαση όπου γιορτάζονταν η λήξη του πολέμου. Εκείνη τη στιγμή ο Μάρτιν αυθόρμητα, πάλι έπεσε σε τράνς και έζησε πάλι την φρίκη της πτώσης του αεροπλάνου. Τότε χωρίς περιστροφές πήρε τον τηλεφωνικό κατάλογο και απευθύνθηκε στην Ολλανδή αναδρομέα και υπνοθεραπεύτρια Jossee Van Asten για βοήθεια.
Μετά την βασική υπνωτική επαγωγή ο Μάρτιν βρέθηκε να είναι σε μία στρατιωτική βάση της RAFκαι να αποστέλλει σήματα Μόρς. Η χρονιά ήταν το 1938 και τον φώναζαν Ρίτσαρντ Σέϋμουρ. Εκεί εκπαιδεύτηκε ως ασυρματιστής σε βομβαρδιστικά αεροσκάφη. Στην επόμενη σκηνή βλέπουμε ότι πετάει με συγκεκριμένη αποστολή και κατεύθυνση προς την Γερμανία. Όμως καταδιώκεται και τέλος καταρίπτεται από Γερμανικό αεροσκάφος. Οι έντονες λεπτομέρειες και τα αδυσώπητα συναισθήματα που τον κατέκλυζαν, τον οδήγησαν να αναζητήσει του λόγου το αληθές στην RAF. Μετά από μερικές εβδομάδες λαμβάνει επιστολή που επιβεβαιώνει πως πράγματι υπήρχε ένας σμηνίας ασυρματιστής με το όνομα Ρίτσαρντ Σεύμουρ και ο οποίος σκοτώθηκε στην πτώση του αεροσκάφους του επί του Γερμανικού εδάφους. Επειδή το πτώμα του δεν βρέθηκε αναφέρθηκε ως αγνοούμενος.
Θα μπορούσε άραγε το γεγονός ότι στα 17 του έδωσε εξετάσεις για να περάσει στην RAF να σχετίζεται με την προηγούμενη ζωή του. Μεταξύ των εξετάσεων που έδωσε ήταν και ο κώδικας Μόρς. Όταν τον κάλεσαν για να του δώσουν τα αποτελέσματα ο υπεύθυνος αξιωματικός τον ερώτησε που διδάχθηκε τον κώδικα Μόρς και που τον εξασκούσε. Όταν ο Μάρτιν τον διαβεβαίωσε πως ποτέ δεν είχε τέτοια εκπαίδευση, ο αξιωματικός έμεινε άφωνος και τότε συμπλήρωσε: «περίεργο, ξέρετε είχατε επιτυχία 100% και αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία της RAF». Αυτό και αν του φάνηκε παράξενο. Εδώ είχε επιδείξει με τον πιο περίτρανο τρόπο πως κατείχε τον κώδικα Μόρς, μία δεξιότητα που χρειάζεται ιδιαίτερη εξάσκηση. Τότε αποφάσισε να ξαναεπισκεφθεί την υπνοθεραπεύτρια για πιο ενδελεχή ενδοσκόπηση.
Σ’ αυτήν την δεύτερη συνεδρία βρέθηκε στο πατρικό του χωριό το οποίο περιέγραψε με ακρίβεια τι έβλεπε το 1938 πριν καταταγεί στην αεροπορία. Έδωσε τα ονόματα του πατέρα και της μητέρας, περιέγραψε το σπίτι τους, τα περίχωρα, την αγαπημένη του γέφυρα στο κοντινό ποτάμι, τα μαγαζιά της περιοχής και την εκκλησία του χωριού στην οποία ο πατέρας του ήταν εφημέριος. Τότε ο Μάρτιν αποφάσισε να πάει σ’ αυτό το χωριό στο Γουάρκσαϊρ για να διαπιστώσει αν όντως οι αναμνήσεις του αληθεύουν. Μ’ εξαίρεση το σπίτι που είχε υποστεί αλλαγές όλα τα άλλα επαληθεύτηκαν μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Στην πλατεία του χωριού δε, υπάρχει μνημείο πεσόντων στο οποίο αναγράφεται το όνομα του.
Το σημαντικότερο όμως όλων είναι πως μετά τις αναδρομές έπαψε να βασανίζεται από τους εφιάλτες και να ταλαιπωρείται από τις αποτρόπαιες εικόνες και τον τρόμο που συνόδευε η πτώση του αεροσκάφους. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Σ’ αυτό το βιβλίο είναι καταγεγραμμένη όλη η ιστορία του Μάρτιν.
ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ.